Welkom by HvD se Webwerf

Die interessante voorgeskiedenis van die trefferliedjie “Ek verlang na jou” is gister op Facebook ontrafel n.a.v. ‘n plasing deur my oor ‘n onderhoud wat ek in die 70’s met die bekoorlike sangeres Sonja Herholdt gevoer het. Daarin het ek vertel hoe Sonja die lied by studente op ‘n KJV-kamp gehoor het, dit vir haar geliefde, FC Hamman (haar latere eerste man), gesing het, en hulle twee dit toe in...

Nou moet ek versigtig trap, ek weet, maar ek wil tog waag om dit op skrif te stel: dat Sonja Herholdt die borrelendste, opgewekste, sprankelendste en ongekunsteldste mens is met wie ek ooit ‘n onderhoud gevoer het. Sonja word vandag in “Die Burger” se lekker rubriek ”50 Jaar gelede” vermeld vir die Sarie wat sy in 1975 – toe ‘n bloedjong Oos-Randse onderwyseres  - met haar eerste treffer “Ek...

Soos Facebook se algoritmes nou maar werk, word by jou ‘n belangstelling bespeur en dan word jy toegegooi met verbandhoudende materiaal. ‘n Navraag oor ou flieks het ‘n vloegolf foto’s van aktrises op my losgelaat: Marilyn Monroe, Brigitte Bardot, Gina Lollobrigida, Sophia Loren, Elizabeth Taylor, Claudia Cardinale … Ek kla nie. Dis almal mooie meisiekinders gewees in my jeug. Welbehaaglik om...

Jamme, jamme ‘ncoppa, jamme jà /Jamme, jamme ‘ncoppa, jamme jà/ funiculì, funiculà! funiculi funiculà!/ ‘ncoppa, jamme jà /funiculì, funiculà! So sing Mario Lanza gisteraand in U Eie Keuse op die radio.  Soos altyd wonder ek oor die herkoms en betekenis van die ou Napolitaanse gunsteling.  Hierdie keer gaan soek ek op Google. Waarlik ‘n lied met ‘n “pedigree”, ontdek ek toe. Funiculì, Funiculà...

Lankal het die nuuskierigheid my beet oor wat op jou wag as jy die Van Schoorsdrift-omrit van die N7 neem – daar by die brugbouery in die omgewing van Potsdam en Vissershok en net enkele kilometer van die Melkbosstrand-afrit. Vanmiddag het ek gaan verken. Die omvang van die padbouery tref die oningewyde onverwags. Op die nuwe pad van vyf kilometer wat die ou Vissershokpad nuwe lewe gaan gee,...

Arme redakteurs en ander bekleders van warm stoele in die media word van vele onheilighede verdink.  Een is dat hulle daar in hul verhewe ivoortorings sit en hulleself telkens aanmatig om beslissings te vel oor watter wetsoortreders se name geplaas moet word en watter nie. Hou die redakteur van iemand, beskerm hy hom / haar en verswyg die naam geredelik.  Kan hy iemand nie verdra nie, boeta, dan...

In Die Burger, op Netwerk24 en ander media in die formele sektor lees ons 'n naamlose 18-jarige is 25 jaar tronk toe gestuur vir die moord op die skoolmeisie Deveney Nel (16) in die Overberg. Sy naamloosheid is te wyte aan die feit dat hy minderjarig was toe hy haar vermoor het en ingevolge die Kinderwet as minderjarige vervolg is. Op sosiale media word sy naam egter links en regs genoem. Selfs...

In my vorige blog en ander plasings verwys ek na Naledi se 20ste verjaardagviering as 'n okkasie. Dadelik word ek uit die Suid-Kaap gekapittel dat ek kwansuis 'n Anglisisme inspan terwyl die Afrikaanse woord geleentheid homself aanbied. Nou kyk, ek is in die algemeen geduldig met katkiseerders - maar nie oor my taal nie. Daaroor is my vel dun. Ek wys toe dadelik, die beterweter op die woord se...

'n Viering vandeesweek by die Woordfees wat ek ongraag misloop, is die uitgewery Naledi se 20ste verjaardag. Met Naledi is my bande van so ‘n aard dat ek werklik wens my omstandighede was anders. Naledi is naamlik die uitgewer van vyf van my laaste sewe boeke in die afgelope agt jaar: naas die jongste, Wag-‘n-bietjie , ook Laatoes – kykweer van ’n kanniedood-koerantman in 2017, Na verre hawens...

Dis seker so plus-minus die ergste ding wat op ‘n bruilof kan gebeur. Ek praat nie van daardie bruilof in Kanaän waarvan ons in die Bybel lees nie, maar van ‘n bruilof op Queenstown van heelwat meer resente oorsprong. Ek lees daarvan in die rubriek 50 Jaar gelede in vanoggend se Burger. Die bruidegom (darem al 52 en twee keer voorheen getroud) staan op om sy toespraak te lewer. Skielik val hy...

Toe ek in Januarie 1958 uit Potchefstroom by Kollegetehuis op die Tukkiekampus opdaag, het ‘n paar ontnugterings gewag.  Net ‘n paar: Die klapperhaarmatrassies was maar dun, aan warm water was ‘n gedurige tekort, die kos was middelmatig en die seniors was ongetwyfeld die kwaaiste op die kampus. Ontgroening was nog springlewendig. Eerstejaars (ienks) is oral behoorlik gedril. Daar was...

Met die amper 90 van die wintervakansie van 2025 bygetel, is die dae wat ons in 27 jaar langs die Sabierivier deurgebring het, seker al gerieflik oor die 2 000, dubbel soveel as in die titel van my 2011-boek oor Sabiepark. ‘n Kuier daar bly ‘n vreugde, met elke dag se goue uur en elke aand se vuurtjie steeds hoogtepunte. Vanjaar is 100 sakke hout aangeskaf.  Ons het nie spaarsaam gewerk as ons...

Vra iemand my waar my hart vandag is, is die antwoord nie Twickenham in Londen nie. Ja, daar ook, maar eintlik in Pretoria waar my koshuis in my Tukkiedae, Kollege / College, sy 110de bestaansjaar feestelik vier. In daardie plek het ek vyf van die gelukkigste jare van my lewe deurgebring en vir hom is ek na meer as ses dekades steeds brandend lief. Ek was in 1958 eerstejaar in die ou Kollege...

In die middel van Sabiepark se "hoofstraat", Maroelalaan, takel twee kameelperdbulle vanoggend mekaar. Hulle begin mekaar so liggies stamp-stamp. Daarna stoot hulle mekaar met die boude. Die lang bene trap-trap asof hulle ingewikkelde danspassies uitvoer. Die volgende oomblik klap die nekke. Of dit dalk net ‘n speelgeveg was -- “necking” noem die Engelse dit ewe pikant -- of ‘n lang, stadige...

Titel: Wag-’n-bietjie Skrywer: Hennie van Deventer Uitgewer: Naledi ISBN: 9781067234737 Hennie van Deventer het al ’n welbekende naam onder lesers van Afrikaanse koerante, tydskrifte en boeke geword. In die joernalistiek (as redakteur van Volksblad en as koeranthoof by Naspers) het hy diep spore getrap. As afgetredene het hy verskeie boeke oor die koerantwese geskryf. Uit sy aantekeninge en...