Welkom by HvD se Webwerf

  Die polemiek oor die Melletboek  The Lie of 1652  maak dit relevant om weer die spoor te vat van die boek oor Bird Island wat in die jongste verlede ná hewige kritiek en verskeie ondersoeke as ‘n bose duimsuiery ontmasker is. Albei omstrede boeke is deur Tafelberg goedsmoeds as sogenaamde “non-fiksie” gepubliseer. Die beswaddering van twee reeds oorlede en een nog lewende oud-minister in...

In Volksblad en op Netwerk24 kry ek toe vanoggend n lekker verrassing - 'n vriendelike artikel deur my vriend en staatmaker-kollega Sarel Venter, 'n vorige adjunk-redakteur. So skryf Sarel oor my aanstaande 80ste en die boekie waarmee ek dit vier: Aan die vooraand van sy tagtigste verjaardag het nog ‘n boek van Hennie van Deventer die lig gesien. Sy twintigste in byna 24 jaar sedert sy aftrede...

Oor fotograwe wat vergeet het om vir kritieke oomblikke film in hul kameras te laai, is hartverskeurende stories in omloop. Manjifieke nuusfoto’s het op hierdie manier verlore gegaan; selfs loopbane is kortgeknip. Twee van Suid-Afrika se grootste vliegrampe het elk ook ‘n kameradrama opgelewer. In my gedenkboekieen geskenkboekie "Koerant"  -  aan die vooraand van my 80ste verjaardag oor twee...

  Op 3 Januarie 2021 – ‘n bietjie meer as twee maande – word ek 80.  Ietwat prematuur of nie, maak ek dit die onderwerp van vandag se blog. Hoekom, sal mettertyd duidelik word, hoop ek. In die (amper) 80 jaar staan verskeie hoofelemente uit. Almal wat my ken, sal kan raai watter dit is. Buiten my naastes,  is daar onder meer (plus-minus chronologies) Potch-Volkies, Kollege-tehuis, Tukkies,...

My storie gaan oor 'n herinnering aan my goeie kollega, vertroueling en gewaardeerde gespreksgenoot  Chris Moolman (79) wat vanoggend  oorlede is. Om by die storie te kom, moet ek eers 'n draai maak by ’n motorwedstryd van die Vrystaatse Nasionale Party, ter viering van dié se vyf en twintigste bewindsjaar. ’n Deftige maroen 1973-Dodge SE met ’n ligbruin vinieldak was die eerste prys. Deelnemers...

Hoe reageer jy as ’n dierbare vriendin, soos haar pikante Swartlandse manier is, jou gesig in haar hande toeskulp en jou met ’n klapsoen groet? Of as ’n goeie buurman onaangekondig jou voordeurklokkie lui sonder ’n masker op die gesig? Volhard jy om "nee dankie" te sê vir die een hartlike uitnodiging op die ander na aandetes by vriende wat al hoe lank sukkel om ’n afspraak te beklink? Bly jy...

Oor die ironiese kinkels van die geskiedenis kan ‘n mens soms in stomme ongeloof jou hande saamslaan. Wie sou nou kon dink dat die stowwerige Vrystaatse dorpie waar die skrander Hendrik Verwoerd in 1919 gematrikuleer het – as top-matrikulant die Vrystaat bygesê– ‘n eeu later die eer te beurt sou val om as’t ware ‘n Winnie Mandela-temapark te word? Dit is presies wat nou gaan gebeur. Brandfort...

Natuurlik bêre ek ‘n laaste uitgawe van Volksblad. Die koerant van 8 Augustus 2020  - opskrifte: “Einde van ‘n era – Die laaste gedrukte uitgawe van Volksblad” - hou ek saam met ander versamelstukke in ‘n verslete aktetas van buffelvel in my studeerkamer.  Die koffertjie self is simbool van ‘n era wat verby is. Dit staan ongebruik daar sedert my aftrede einde 1997. Oor waar die heel laaste...

In die wêreld van die koerant leer ’n mens allerlei fyn kunsies. Een is vernuftige voetwerk. Só vernuftig dat die uwe ná 35 jaar met genoeg spanning, konfrontasie en stryd kan sê: Hennie van Deventer het verdien om gedonner te word, maar is nooit gedonner nie – hoekom nie is ’n raaisel. Nie dat daar nie ’n paar near misses was nie! ’n Moerige setteryvoorman, Rod Preston, het ’n moersleutel teen...

Kosbare koerantkamerade. So noem ek die Die Burger en Beeld in briewe wat Saterdag in die twee susterskoerante se briewekolomme gepubliseer is. Ek is dankbaar vir die geleentheid wat my gegun is om ook op hierdie wyse afskeid te neem van my geliefde Volksblad waar ek twee skofte van 12 jaar elk werksaam was – die laaste skof as redakteur. Aan Beeld was ek ses jaar  verbonde: as eerste...

Die ou Pers-leuse van “Het daghet overal” (die dag breek) sal moet verander tot “Digitaal is overal”. Só is onder ons ouer garde in die “Pers” geskerts toe die nuwe gonswoord “digitaal” so drie dekades gelede die joernalistieke jargon binnedring. Skeptisisme kan ons vergewe word. Ons koerante was op die kruin van die golf: uitskieters met rekordsirkulasies, rekordwinste, ‘n miljoen lesers en ‘n...

Op Dinsdag 23 Februarie 1988 het ‘n gerug deur Bloemfontein geswiep.  Stortreën van tot 100 mm per uur kan uitsak. Kantore, banke en skole het vroeg gesluit. Angsbevange mense het op vlug geslaan om skuiling te soek. ‘n Yslike  “vals  alarm” was dit toe.  Geen swaar reën het daardie middag geval nie.  Sondebokke is gesoek – en Volksblad (toe nog Die Volksblad en ‘n middagkoerant)  moes self ook...

Met Skukuza wat gisteraand aangewys is as "Kwela" se Dorp-van-die-Jaar-finalis vir Mpumalanga plaas ek graag weer 'n bloggie wat al voorheen verskyn het - ook in die tydskrif "Weg". My stuk is natuurlik meer op toeriste gemik. Vir Kwela se kompetisie is 'n sterk elemengt 'n dorp se leefkwaliteit vir sy inwoners. Nietemin, met die persoonlike ode aan Skukuza betoon ek dan graag my solidariteit...

Twee Volksblad-veterane van 90-plus verwerk die slegte nuus van hul koerant se verskuiwing uit die hoofstroom tot  op net ‘n digitale platform in die eensaamheid van hul onderskeie tuistes in versorgingsenhede  in Bloemfontein en Kaapstad. Hulle is “Oom Gert” Terblanche (97), my eerste nuusredakteur by Die Volksblad, en Wiets Beukes (92), wat ek as 'n mentor beskou. Hy was assistent-redakteur by...

Oor ‘n rolpers kan ‘n woordkunstenaar ‘n gedig skryf.  Oor hoe massief hy is, hoe vinnig hy loop, hoe hoor en sien vergaan terwyl hy duisende klaar koerante in ‘n kits netjies voor jou uitspoeg. By Volksblad is ons bevoorreg om fabriek en redaksie onder een dak te hệ. By koerante soos Die Burger en Beeld is hulle in  geboue ver van mekaar. Die afronding van ons produk kon ek en ander...