Welkom by HvD se Webwerf

Lande sluit hul grense om hulle te beskerm teen vreemdelinge wat wetend of onwetend die Covid-19-virus kan binnebring. Die Kaapstad-Metro verwag – nee, eis – dat belastingbetalers hul voordeure oopgooi vir wildvreemde kontrakteurs wat nuwe koopkragmeters moet kom insit. So ‘n kennisgewing is Saterdag in ons buurt in posbusse gedruk. Ons word net ‘n maand gegun om afsprake te maak.  Wat die...

Elke keer as ‘n bohaai iewers oor studentemoleste ontstaan, gee my gedagtes ‘n groot sprong die verlede in. Kollege-tehuis toe – 60 jaar gelede.  Die Kovsies en die Maties sal dit nou nie weet nie, maar in Tukkieland was Kollege ‘n gedugte plek. Die jare 60 was 'n glansryke era en Nic was een van die goue seuns. Kollege se reputasie is gerespekteer of afgekeur.  As daar moles was, kon jy maar...

In die klein advertensie in die koerant lees jy die TE KOOP-advertensie: “Woonwa. Amper splinternuut. Net een keer gebruik. Spotgoedkoop.”  Die meeste kere is dit by die een oog in by die ander oog uit. Jy soek nie ‘n woonwa. So watwou.   Dat agter die klein advertensie dalk ‘n pynlike verhaal van groot menslike verydeling en ontreddering opgesluit kan wees, gaan by jou verby. Hoe sal jy...

‘n Voorbladfoto wat toe nie ‘n voorbladfoto was nie, was die voorloper vir ‘n vloermoer waarop die uwe nie trots is nie, maar wat ongelukkig nie weggewens kan word nie. Die suurderige herinnering dateer uit 1966. HvD neem die eerste keer waar as nuusredakteur van Die Volksblad, en is – nodeloos om te probeer ontken – heel bewus van die belangrikheid van die amp en ipso facto dan ook van die...

. In Skukuza, 2 000 km van Melkbos, breek more 'n waterskeidingsoomblik aan waar vele trane gestort gaan word. Na 29 jaar as leraar van die gemeente Krugerwildtuin lê ds. Carl Louwrens die tuig neer.  Hy en Sarah verlaat hul geliefde wildtuin en gaan tree af in Pretoria. Amper ondenkbaar: hulle wat so deel van die landskap was soos die reuse-koorsboom by die westelike ingang of die rooibokkies...

Op ‘n wynrak teen ‘n muur in ons woonkamer op Melkbos staan ‘n bottel Claret wat in die jare 80 vir Die Volksblad gebottel is (foto 1). Op die etiket is ‘n afbeelding van die ou-gebou se karaktervolle dubbel-voordeur met sy delikate bolig.  Sentraal in die ontwerp is ‘n lantern (laat daar lig wees?) en ‘n boekrol met die uitgebeitelde  inskripsie: “Vox populi vox Dei” - “die stem van die volk is...

‘n Sportskrywer se kopie is in ‘n blik aan ‘n tou uit die hoofpaviljoen van die stadion na ‘n wagtende verslaggewer laat sak. Hy is ore in die nek per motorfiets daarmee kantoor toe. Films is per bode met ‘n bromponie van die veld af kantoor toe gestuur. Die laaste berigte is regstreeks oor ‘n telefoon uit die persbank aan die vinnigste tikster op kantoor gedikteer. Langs haar het ‘n senior...

 Liewe ou Piet ….. Dit was die opskrif van die hoofartikeltjie in ‘n spesiale Piet Gouws-uitgawe van Beeld se personeelkoerant, Beeld-Intro, met die ou  vriend se vroeë aftrede in September 1998 weens swak gesondheid.  Liewe ou Piet  - só sal sy kollegs hierdie kleurryke joernalis van die ou garde in deernis onthou. Hy was  Piet …… * Die skynbaar sorgelose ou met die skewe, goedige en lakonieke...

As padingenieur het my vriend Arnold de Goede vele paaie in die Krugerwildtuin  gebou. In al die jare nooit ‘n leeu gesien nie. Die laaste dag van sy wildtuin-skof  laai die ouens hom in ‘n helikopter vir ‘n laaste, desperate soektog. Vuilbaard kruip steeds weg. Arnold is Donderdag in die aftree-oord Serenitas, Bloemfontein, in sy middel 80’s oorlede. Hy het geruime tyd met sy gesondheid...

Die Volksblad het gedugte motorredakteurs soos Ben van Rensburg en Fred Schnetler gehad. Voor Ben het so ‘n pos nie bestaan nie. Tussen Ben en Fred was die pos vakant. Vir bekendstelling van nuwe modelle – gewoonlik ‘n luisterryke en luukse bederf-okkasie – het die nuusredakteur in sulke tye sy span deurgekyk. As jy lyk of jy kan doen met ‘n blaaskans is die mantel jou tydelik omgehang. So kry...

Stel jou voor: ‘n Uitbundige klomp koerantmense net in lakens geklee, gevlegde blarekrone op die kop, lywe uitgestrek op rolle rooi fluweel, en met yslike goudgeverfde erdebekers vol wyn in die hand. ‘n Romeinse Bacchusfees so uit die boek. Dit was die toneel met die inwyding van SA se eerste Holiday Inn in die laat 60’s/begin 70’s op Mtubatuba  naby St. Lucia aan die Natalse noordkus. Holiday...

“Come to where the flavour is”, het die cowboy met sy diep stem verleidelik genooi terwyl hy behaaglik aan sy Marlboro teug. Het die mense dan nie gekom nie! Of dit nog so is, weet ek nie, maar in ‘n stadium toe rook nog die inding was, was Marlboro met sy “ryk Virginiese tabak” die beste verkoper ter wereld. In Rusland was die wit en rooi van ’n pakkie Marlboro as’t ware die paspoort wat vir...

Dominees wat die kansel vir ‘n redakteurskap verruil het, tref reuseverskille in hul nuwe nerings aan – ook ‘n klompie ooreenkomste. Hulle skryf o.a. steeds preke – heelwat korter maar elke dag pleks van een of twee per week. Dit was die wysheid van Gerrit Velthuysen wat aan die einde van die 80’s ‘n ruk lank redakteur by Die Transvaler (toe ‘n Pretoriase koerant) was. Hy is later na ‘n...

Vrymoedigheid by koerante om vorige taboe-woorde stelselmatig in hul kolomme bestaansreg te gee, het as’t ware ‘n hupstoot gekry met die dure verlies van ene John Wayne Bobbitt in 1993. ‘n Mens sou dit ook ‘n mylpaal in joernalistieke openhartigheid kon noem. Wat gebeur het, is genoeg om elke man koue rillings te gee. John se gade, Lorena, het naamlik in Manassas, Virginia, terwyl hy slaap, ‘n...

Hoe varser des te beter.  Dit geld nie net vir vrugte, groente, melk, brood en eiers nie; gewis ook vir nuus. ‘n Koerant wat skitter met sprankelvars nuus – dit is die ideaal. Pas egter op vir “te vars”. Die enigste goeie “te” is die “te” in “tevrede”, soos my ouma Elsie altyd vermaan het. ‘n Minsame kollega het ‘n slag ‘n stel afgetrap met nuus wat “te vars” was. Dit was die tyd van die mooi...